چكيده

پروژه سامانه ارتباطات هوشمند خودرويي، يک پروژه چندذينفعي است. تنوع در خواسته‌هاي اين ذينفعان، نيازمند انواع گوناگوني از روش‌هاي انگيزشي است. به همين دليل شناسايي و طبقه‌بندي صحيح آنها در گام اول و سپس تحليل اين ذينفعان و شيوه انگيزش آنها متناسب با نيازمندي‌ها و توانمندي‌هاي آنها، از اهميت بالايي برخوردار است.

بسياري از اوقات به جاي شناسايي گروه‌هاي ذينفعان، مي‌توان به نمونه‌هايي از آنها دست يافت، ولي بايد بتوان از اين مصاديق به دسته‌بندي‌هاي اصلي ذينفعان رسيد. در اين مقاله، براي شناسايي و دسته‌بندي ذينفعان، از نمونه‌هايي از آنها استفاده شده است. ابتدا متخصصان، تعدادي از ذينفعان اين پروژه را نام برده، ويژگي‌هاي هر يک را تبيين نمودند. سپس به کمک روش‌هاي استنباطي، خوشه‌هاي ذينفعان و شرحي براي هر يک ارائه گرديد. براي دسته‌بندي نمونه‌هاي معرفي شده به خوشه‌ها، از روش K-Means استفاده گرديد. همچنين موازي با اين تکنيک کمّي، به روش شناسايي و تحليل زنجيره ارزش به شناسايي و دسته‌بندي ذينفعان پرداخته شده است. در نهايت، ميزان صحت دسته‌بندي انجام شده از طريق زنجيره ارزش مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

واژگان كليدي: تحليل ذينفعان، سامانه ارتباطات هوشمند خودرويي، خوشه‌بندي، تحليل K-Means.